یکپارچگی عمودی به معنای مالکیت بنگاه بر فعالیت‌هایی است که به صورت عمودی در بخش مربوط به تامین‌کنندگان یا خرده‌فروشان انجام می‌گیرد. پیشرفت تکنولوژی و بین المللی شدن، ارتباط و تعامل میان کسب‌وکارهای مختلف و اتحاد استراتژیک راپررنگ‌تر کرده‌است.
چالش‌های پیش روی تصمیم‌گیرندگان
در طول سالیان متوالی و با پیشرفت تکنولوژی و تغییر محیط کسب‌وکار، نظریه‌ها نسبت به یکپارچگی عمودی دچار تغییر شده است. در بخش اعظمی از قرن بیستم این باور رایج بود که یکپارچگی عمودی به دلیل فراهم نمودن امکان هماهنگی میان فعالیت‌ها و کاهش عدم قطعیت برای بنگاه‌ها سودمند است. با گسترش روابط و ظهور مباحث میان‌رشته‌ای، این موضوع مطرح شد که برون‌سپاری، انعطاف‌پذیری شرکت را افزایش داده و به بنگاه امکان می‌دهد تا بر فعالیت‌هایی که تخصص و قابلیت بیشتری بر آن دارد، تمرکز نماید. انتخاب میان برون‌سپاری و یکپارچگی عمودی (درون‌سپاری) یکی از اساسی‌ترین تصمیمات پیش روی رهبران کسب‌وکار محسوب می‌شود. برخی از مهمترین چالش‌هایی که بنگاه‌ها در انتخاب میان برون سپاری یا یکپارچگی عمودی پیش‌رو دارند، عبارتند از:
صرفه‌جویی در هزینه‌ها
زمانی‌که یک بنگاه هزینه‌های مربوط به تامین یا توزیع فرآیندهای خود را بر عهده می‌گیرد، هزینه‌های مرتبط با حمل و نقل و انرژی برای شرکت به صورت قابل توجهی کاهش می‌یابد. یکی از مهمترین تصمیماتی که در اقدام به خرید یا ساخت در فرآیندهای یک کسب‌وکار می‌بایستی گرفته شود این موضوع است که آیا خرید کالا یا خدمت مورد نظر برای شرکت گران تمام می‌شود یا ساخت آن؟ بسته به نوع کسب‌وکار و قدرت چانه زنی شرکت در روابط با خریداران و تامین‌کنندگان، این پرسش میتواند پاسخ‌های متفاوتی داشته باشد.
توسعه قابلیت‌های متمایز (Distinctive Capabilities)
یکی از مزایای اصلی شرکتی که در چند فعالیت محدود تخصص دارد، توانایی آن برای توسعه قابلیت متمایز در آن فعالیت‌ها است. آموخته‌های ناشی از کار با مشتریان مختلف به شرکت‌های تخصصی امکان می‌دهد تا در توسعه و پیشرفت قابلیت‌ها و امتیازات خود، محدودیتی نداشته باشند. به همین دلیل برون‌سپاری امکان استفاده شرکت از قابلیت‌ها و توانایی شرکت‌های دیگر را فراهم می‌کند. یکپارچگی عمودی، مانع از توسعه قابلیت‌ها به صورت هم‌زمان در حوزه‌های مختلف می‌شود.
تعیین سطح تخصصی موردنیاز برای انجام فعالیت‌ها، به رهبران کسب‌وکار امکان می‌دهد در رابطه با اینکه چه فعالیت‌هایی نیاز به برون‌سپاری دارند و چه فعالیت‌هایی میتواند در داخل شرکت انجام شود، تصمیم‌گیری نمایند.
مشکلات انگیزشی
یکپارچگی عمودی، انگیزه میان کسب‌وکارهای مرتبط شده عمودی را تغییر می‌دهد. زمانی که واسطه‌ای میان خریدار و فروشنده قرار دارد، محرک‌های سود تضمین می‌کنند که خریدار برای به دست آوردن بهترین قرارداد و فروشنده برای کسب کارایی و جذب مشتری، انگیزه دارد. هنگامی‌که یکپارچگی عمودی رخ می‌دهد، محرک‌های انگیزشی، ضعیف می‌شوند. یکی از شیوه‌های ایجاد انگیزه برای عملکرد قوی بخش‌های داخلی، ایجاد رقبای بیرونی برای آن‌ها است. بدین صورت که تامین‌کنندگان داخلی شرکت برای ارائه خدمت به بخش‌های عملیاتی داخلی با تامین کنندگان بیرونی همان خدمات رقابت کنند.
انعطاف‌پذیری
زمانی‌که بحث پاسخ‌گویی سریع به تقاضای غیرقطعی مطرح می‌شود، برون‌سپاری نسبت به یکپارچگی عمودی، ارجحیت دارد. یکپارچگی عمودی ممکن است در پاسخ‌گویی سریع به فرصت‌های توسعه محصول جدید که نیازمند قابلیت‌های فنی جدید است مناسب نباشد، اما قادر است سرعت و هماهنگی در دستیابی به انطباق هم‌زمان کل زنجیره عمودی را فراهم نماید. با توجه به محیط صنعت و عدم قطعیت در تقاضای محصولات و خدمات، سطوح یکپارچگی و انعطاف‌پذیری میتواند متفاوت باشد.
به طور کلی بسته به محیط صنعت، یکپارچگی عمودی میتواند انتخاب درست یا اشتباهی برای رهبران کسب‌وکار باشد. شناخت محیط صنعت، تحلیل دقیق نتایج تحقیقات بازار و تحلیل‌های مالی، سطوح یکپارچگی فعالیت‌ها و اولویت برون‌سپاری یا یکپارچگی عمودی را مشخص خواهد نمود.
منبع
